Gmach znajdujący się niegdyś przy ulicy Kochcickiej 14 w Lublińcu został przeznaczony na Środowiskowy Dom Samopomocy. Na początku działalności znajdował się przy Domu Pomocy Społecznej. Został on założony w 1996 roku. Włodarze przenieśli go w 2002 roku w październiku do centrum miasta, przy targowisku miejskim, na teren należący do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi.

Ośrodek dysponuje czterdziestoma pięcioma miejscami dla osób, które wymagają opieki. Placówka pozwala na korzystanie ze swoich usług wszystkim osobom zamieszkałym w Lublińcu oraz gminach, które podpisały porozumienie. Są to głównie gminny ościenne – Koszęcin, Boronów, Kochanowice, Herby, Pawonków i Ciasna. Środowiskowy Dom Samopomocy jest dziennym ośrodkiem wsparcia. Świadczy on także wsparcie osobom dorosłych borykającym się z zaburzeniami psychicznymi, niepełnosprawnościami intelektualnymi oraz wykazujących inne przewlekłe zaburzenia psychiczne. Osoby mogą zgłaszać się po pomoc od godziny dziewiątej do siedemnastej w dni robocze.

Projekt budynku

Budynek zaprojektował architekt w sposób przestronny i pozwalający sprostać potrzebom, które mogą mieć osoby niepełnosprawna, szczególnie w kwestii funkcjonalności pomieszczeń. Pokoje są duże, przestronne i jasne, co pozwala pacjentom czuć się dobrze i bezpiecznie. Do ośrodka przylega rozległa pałać terenu zielonego wykorzystywana jako ogród, który pozwala na korzystanie z odpoczynku na łonie natury. Środowiskowy Dom Samopomocy dysponuje również samochodem dostosowanym do przewożenia osób niepełnosprawnych. Auto wykorzystuje się w sytuacji dowiezienia przy przywiezienia pacjenta do oraz z placówki. Każda osoba, która przebywa w ośrodku może liczyć na ciepły posiłek.

Pobyt w Domu Samopomocy

Pobyt w Środowiskowym Domu Samopomocy musi być opracowany z dyrektorem placówki, dlatego jest on ustalany indywidualnie w sposób dostosowany do pacjenta. Zakwalifikowanie do przyjęcia do domu odbywa się w oparciu o możliwości i obłożenie ośrodka i potrzeby pacjenta. Osoby, które rozpoczynają swój pobyt mają możliwość pracy z zespołem wspierająco-aktywizującym. Na końcu zespół ocenia możliwości i tworzy plan działania z daną osobą. Warto zaznaczyć, że długość pobytu w Domu Samopomocy nie może przekroczyć trzech miesięcy.